پاندای بزرگ و اژدهای کوچک | چیزهای کوچک

اخیراً  کتابی از جیمز نوربری^۱ خواندم به اسم «پاندای بزرگ و اژدهای کوچک^۲» که خانم نازنین فیروزی آن را ترجمه کرده بود. خود نویسنده می‌گوید که با الهام گرفتن از اعتقادات «بودا» سعی کرده در قالب هنر نقاشی کشیدنش و البته استفاده از ساده‌ترین کلمات، مرهمی بر زخم‌های روحی اطرافیانش باشد.

لحظه‌ای که کتاب به دستم رسید، وقتی که مادرم جلد روی آن را دید، شروع کرد. همان مسخره بازی‌های همیشگی‌اش را شروع کرد. از همان مسخره‌بازی‌هایی که می‌خواهد به تو بگوید «چقدر احمقی!» اما حیای بین شما دو نفر اجازه نمی‌دهد به همین صراحت صحبت کند.

+ این دیگه چیه که براش هزینه کردی؟!

و آرام به پیشانی‌ام ضربه‌ای زد – یعنی که بیدار شو (یا شایدم هم بزرگ شو)

پدرم هم بی‌کار ننشست. وقتی عکس روی جلد را دید چندباری پشت سر هم گفت: «آفرین! آفریییییین…! آاااافرین…!» با همان تُن و صدایی که به گربه یا سگ دست آموزت می‌گویی «آفرین» – وقتی که او هنوز آنقدر بچه است که هر کاری هم بکند جز «آفرین» گفتن چیز دیگری نداری که بگویی.

این کتاب همان روزی که به دستم رسید تمام شد. و باید بگویم که همان روز هم پدر و مادرم آن را تمام کردند.

در این مدت از برخی از صفحات آن عکس گرفتم و برای بعضی از دوستانم فرستادم. یکی از آن‌ها این قسمت بود:

پاندای بزرگ گفت: «سعی کن برای چیزهای کوچک وقت بگذاری، اون‌ها معمولاً از همه چی مهم‌ترن.»

روز بعد دیدم که یکی از دوستانم سوالی پرسیده. من هم حدود نیم ساعت در جواب برایش نوشتم. پرسیده بود:

چیزهای کوچک…

واسه تو چیاس؟

حالا می‌خواهم بخشی از جوابم را اینجا بنویسم:

+ خیلی چیزها…

• وقتی توی کشیک‌هایم یک پیرزن بی‌سواد و یا یک پدر مضطرب از من آدرس یکی از بخش‌های بیمارستان را می‌پرسد یا وقتی ازم می‌پرسند از بیمارستان چطور باید خارج شوم خیلی لذت می‌برم
• وقتی با بچه‌ها موسیقی کار می‌کنیم، حال خوب آن‌ها را که می‌بینم لذت می‌برم
• خوابیدن روی بالشِ سرد، مخصوصاً وقتی که دستت را هم می‌خزونی! زیر اون لذت می‌برم
• از خوردن آب خنک توی بطری خودش لذت می‌برم
• وقتی امیرحسین، داداشم، برایم داستان‌ها و ماجراهایش را با هیجان تعریف می‌کند لذت می‌برم
• وقتی یکی برام دعای خیر می‌کند لذت می‌برم
• از شنیدن صدای ورق خوردن صفحات کتاب لذت می‌برم
• از بوی تازگی و نویی کتابِ جدید لذت می‌برم
• وقتی که به یک نفر هدیه می‌دهم و خوش‌حالی را در چشمانش می‌بینم لذت می‌برم
• وقتی که در اتاقم را می‌بندم و شروع می‌کنم به گوش دادن به موسیقی و فاز کسی را بر می‌دارم که انگار دارد خودش آن قطعه را اجرا می‌کند و می‌خواند لذت می‌برم
• از دیدن فیلم‌های مردعنکبوتی لذت می‌برم
• از خواندن رمان‌های هری پاتر لذت می‌برم
• وقتی که سعی می‌کنم به عنوان یک منتور، یا دوست یا رفیق به یک نفر کمک فکری بدهم یا حداقل به حرف‌هایش گوش بدهم لذت می‌برم
• هر بار نگهبانی که در خیابون محله‌مان هست را می‌بینم و با هم خوش و بِش می‌کنیم لذت می‌برم
• از شنیدن صدای باران لذت می‌برم
• هر بار که دست و صورتم را با حوله‌ی نانویی که بهم هدیه داده خشک می‌کنم لذت می‌برم
• از بوی خاک خیس خورده بعد از باران لذت می‌برم
• از رانندگی در جاده لذت می‌برم
• از دیدن ستاره‌ها توی شب لذت می‌برم
• از دیدن سریال توی گوشی موبایلم لذت می‌برم
• وقتی که یک آهنگ را بدون کمک گرفتن از «نت‌های آماده» با سازم در می‌آورم لذت می‌برم
• وقتی تعجب دوستانم را از این قضیه می‌بینم حتی بیشتر لذت می‌برم
• وقتی می‌فهمم چقدر نمی‌فهمم لذت می‌برم
• از مرور خاطراتِ دعواهای من و برادرم لذت می‌برم
• از بوی چوب کلبه مادربزرگم در شمال، لذت می‌برم
• از خوردن کیک خامه‌ای لذت می‌برم
• از یادگرفتن چیزهای جدید لذت می‌برم
• از خوابیدن‌های کوتاه مدتم در طول روز لذت می‌برم
• وقتی داداشم بهم می‌گوید «خیلی خری!» یا «گاوی» یا «اسبی» یا «شتری» یا «بچه دلفینی» خیلی! لذت می‌برم
• از بازی کردن Skyrim در صبح زود یا نیمه‌های شب – وقتی که همه خوابند – لذت می‌برم
• یک جفت جوراب از یک مغازه‌ی خاص^۳ خریدم که هر بار آن را می‌پوشم لذت می‌برم

این لیست را می‌توانم، ساعت‌ها ادامه بدهم و تکمیل کنم. راستی «چیزهای کوچک» برای تو چیست؟

1. James Norbury
2. Big Panda and Tiny Dragon
3. منظورم خاص برای من هست